Welkom bij La Galerie Dior!
Met deze applicatie haalt u alles uit uw bezoek en ontdekt u bovendien exclusieve content.
Welkom bij La Galerie Dior!
Met deze applicatie haalt u alles uit uw bezoek en ontdekt u bovendien exclusieve content.
09
De architectuur van een jurk
Het modehuis, dat in 1947 begon met slechts drie ateliers, had er in 1953 al 28, met elk 20 tot 40 werknemers.
“Ik wilde architect worden; als ontwerper moet ik de wetten en principes van de architectuur naleven. Een jurk wordt gemaakt, en wel volgens de draadrichting van de stof. Dit is het geheim van couture, een geheim dat afhankelijk is van de eerste wet van de architectuur, namelijk het gehoorzamen aan de wetten van de zwaartekracht.”
Om een schets tot het uiteindelijke ontwerp te laten uitgroeien, zijn verschillende pasbeurten nodig. Om een collectie tot in de perfectie te brengen, waren destijds 9.000 meter stof en 35 km toile nodig om de patronen te testen. Om succesvol te zijn, moeten de items gewoon goed gesneden en goed genaaid zijn: “de echte taak is om alle handen die knippen, naaien, passen en borduren alles wat ik heb gevoeld tot uitdrukking te laten brengen”, legde Christian Dior uit.
Om “gestructureerde” jurken te creëren, begon Christian Dior vanaf het begin zijn stoffen te voeren met perkal of taf, terwijl hij de zomen verstevigde met katoen, allemaal om zijn ontwerpen meer body te geven. Onder leiding van Marguerite Carré herontdekten of ontwikkelden de ateliers de technieken die samen de “Dior-hand” zouden vormen, die met elk nieuw silhouet voor elk seizoen iets verder werd geperfectioneerd en tot op de dag van vandaag in stand wordt gehouden door de creatief directeuren die Monsieur Dior zijn opgevolgd.
Volgende kamer
10
Het Dior-bal
09
De architectuur van een jurk
Het modehuis, dat in 1947 begon met slechts drie ateliers, had er in 1953 al 28, met elk 20 tot 40 werknemers.
“Ik wilde architect worden; als ontwerper moet ik de wetten en principes van de architectuur naleven. Een jurk wordt gemaakt, en wel volgens de draadrichting van de stof. Dit is het geheim van couture, een geheim dat afhankelijk is van de eerste wet van de architectuur, namelijk het gehoorzamen aan de wetten van de zwaartekracht.”
Om een schets tot het uiteindelijke ontwerp te laten uitgroeien, zijn verschillende pasbeurten nodig. Om een collectie tot in de perfectie te brengen, waren destijds 9.000 meter stof en 35 km toile nodig om de patronen te testen. Om succesvol te zijn, moeten de items gewoon goed gesneden en goed genaaid zijn: “de echte taak is om alle handen die knippen, naaien, passen en borduren alles wat ik heb gevoeld tot uitdrukking te laten brengen”, legde Christian Dior uit.
Om “gestructureerde” jurken te creëren, begon Christian Dior vanaf het begin zijn stoffen te voeren met perkal of taf, terwijl hij de zomen verstevigde met katoen, allemaal om zijn ontwerpen meer body te geven. Onder leiding van Marguerite Carré herontdekten of ontwikkelden de ateliers de technieken die samen de “Dior-hand” zouden vormen, die met elk nieuw silhouet voor elk seizoen iets verder werd geperfectioneerd en tot op de dag van vandaag in stand wordt gehouden door de creatief directeuren die Monsieur Dior zijn opgevolgd.